به گزارش راهبرد معاصر، مسیح کشاورز گفت: زمانی که مسئولان ستاد تنظیم بازار تعرفه فصلی را به ممنوعیت تبدیل کردند، این موضوع را آسیب شناسی و عواقب نامناسب آن را اعلام کردیم. در حقیقت برای حمایت از تولید کننده داخلی نیازی به ممنوع کردن واردات نیست. بازار برنج ایرانی و خارجی کاملا منفک از هم هستند و اعمال این محدودیت تاثیری بر تولیدات داخل ندارد.
او ادامه داد: زمانی که برای حدود ۴ ماه واردات برنج را ممنوع می کنیم کسانی که سهم بازار برنج خارجی را در اختیار دارند برای حفظ سهم خود مجبور به انبار کردن برنج می‌شوند. این به معنای افزایش تقاضا در بازار جهانی است. دلیلی که باعث شد قیمت برنج در بازار‌های جهانی از ۸۰۰ دلار به ۱۳۰۰ دلار هم برسد. این افزایش قیمت در نهایت با هزینه انبار داری همراه می‌شود و مجموع این هزیته‌ها افزایش قیمت مصرف کننده را به همراه خواهد داشت.
کشاورز بیان کرد: دولت قصد دارد با این کار به مردم و مجلس القا کند که قصد حمایت از تولید داخل را دارد، اما تاثیر چندانی بر این موضوع نخواهد داشت. ما ابزار و زیرساخت مناسب تولید برنج نداریم؛ در تمام دنیا از شالی ۹۰ درصد برنج میگیرند و این رقم در کشور ما به حدود ۵۰ درصد می‌رسد. این به معنای آن است که نیمی از برنج هنگام فراوری به شکل برنجکامل باقی خواهد ماند. در نتیجه مابقی برنج پودرو و خورد شده و از قیمت واقعی خود ارزش بسیار کم‌تری خواهد داشت.
دبیر انجمن واردکنندگان برنج ادامه داد: این تفاوت قیمتی ایجاد شده روی برنج درشت باقی مانده سرشکن خواهد شد و قیمت تمام شده آن را افزایش می‌دهد پس دوباره روی دوش مصرف کننده و تولید کننده خواهد بود. مجموع این اتفاقات گران بودن برنج ایرانی نسبت به برنج خارجی و دودستگی در بازار را به همراه خواهد داشت.
او گفت: ما نسبت به ۵ ماه مشابه سال قبل ۵۰ درصد کاهش واردات داشتیم پس دولت تصمیم گرفت تا بار‌هایی را که به دلیل مشکلات ارزی در بنادر رسوب کرده بودند اجازه ترخیص پیدا کنند، اما هنوز بانک مرکزی ارز لازم برای ترخیص آن را تامین نکرده و در صورت ادامه دار شدن این فرایند ممکن است بازار با کمبود مواجه شود.
کشاورز تصریح کرد: تولیدکنندگان داخلی یک میلیون و ۷۰۰ هزار تن برنج سفید و آماده عرضه تولید می‌کنند. گاهی دولت امار تولید برنج شلتوک را اعلام می‌کنند که ۵۰ درصد ان به برنج قابل استفاده تبدیل می‌شود. دولت معتقد است میزان تولید برنج در کشور حدود دو میلیون تن است. اگر سرانه مصرف برنج را برای هر نفر ۴۰ کیلو گرم در نظر بگیریم به حدود ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار تن برنج نیاز داریم پس حداقل به یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن واردات برنج نیاز داریم.
کشاورز تصریح کرد: اگر این دو میلیون تن به قیمت مناسب برسد می‌تواند کاهش واردات را به همراه داشته باشد، اما قیمت تمام شده برنج ایارنی بسیار بالاست و تنها قشر متوسط به بالا توان استفاده از آن را دارند. برنج خارجی برای اقشار آسیب پذیر جامعه است و اختلال در بازار برنج خارجی ۵۰ میلیون نفری که توان خرید برنج ایرانی را ندارند را دچار مشکل می‌کند.
دبیر انجمن واردکنندگان برنج ادامه داد: بسیاری از استان‌های مرزی تمایلی به مصرف برنج ایرانی ندارند پس نمی‌توان آن‌ها را ملزم به انجام این کار کرد. از طرفی تفاوت قیمتی چشمگیری که بین این دو نوع برنج وجود دارد بازار مصرف آن‌ها را کاملا از هم مجزا می‌کند.
او تصریح کرد: با توحه به این شرایط باید تصمیم دقیق‌تری درباره واردات یا تولید برنج در کشور گرفته شود، اما دولت مردان ما صرفا به اعدادی که روی کاغذ دارند برای تصمیم‌گیری بسنده می‌کنند. برنج خارجی موجود در بازار گاهی زیر قیمت تموم شده به فروش می‌رسد چرا که نباید برای مدت طولانی نگهداری شود، اما برنج ایرانی احتکار می‌شود. در شرایط سخت امروز بی‌توجهی به بازار برنج می‌تواند آسیب زیادی را به اقشار پایین تر کشور وارد کند.